Pored svih patnji koje trpi zbog svoje bolesti, jedan pacijent koji je nedavno završio na lečenju u KBC Split požalio nam se na praksu da ova bolnica svojim "ležećim" pacijentima naplaćuje - gledanje televizije.
Cena ove usluge u splitskoj bolnici je tri evra dnevno, što znači da pacijent koji se 10 dana leči u nekom od odeljenja ovog KBC-a mora da izdvoji pozamašnih 30 evra samo za gledanje TV programa. Ako se lečenje produži, platiće više, ili će morati da odustanu od gledanja televizije.
Donirani prijemnici
U splitskoj bolnici kažu da su ovu uslugu ugovorili sa privatnom kompanijom koja im obezbeđuje ono što ni sami nemaju dovoljno novca da priušte svojim pacijentima.
Ovaj model opremanja bolničkih soba televizorima započet je prije dvadesetak i više godina, prvo u OB Dubrovnik daleke 2001. godine, a potom su sličan princip usvojile i mnoge druge bolnice - u Splitu, Zagrebu, Osijeku...
Neke bolnice uopšte nisu zvanično ugovarale ovu uslugu, neke su sklopile ugovore sa kompanijom koja nudi televizore, a neke bolnice su od privatnih lica naplaćivale mesečni paušal za bolničku kasu. Neki pacijenti su time bili zadovoljni, jer su ipak imali priliku da se zabave i skrate vreme ležanja u bolnici, dok za druge, posebno one koji nemaju značajnija primanja, ovakav sistem naplate TV programa nikako nije prihvatljiv.
Bolnice su u poslednjih deset godina uglavnom opremljene TV prijemnicima, ne baš na svim odeljenjima, ali je situacija i dalje mnogo bolja nego ranije. Tako u većini bolnica koje su nekada pozajmljivale televizore od privatnih lica, sada imaju svoje televizore, uglavnom dobijene donacijama.
- Značajna većina bolničkih prostora KBC-a Rijeka opremljena je televizorima, koje su uglavnom dali razni donatori, a pacijentima se gledanje televizije ne naplaćuje, kažu u Upravi riječke bolnice. U OB u Puli danas imaju 50 TV prijemnika, koji su - kažu - ravnomerno raspoređeni po odeljenjima i bolesničkim sobama, a za svaki aparat redovno plaćaju RTV taksu. Sve sobe, međutim, nemaju TV.
- Postojeći TV prijemnici kupljeni su najvećim delom donacijama kompanija i pacijenata u poslednjih deset godina i u vlasništvu su ustanove. Postojeći TV prijemnici se ne iznajmljuju pacijentima i bolnica od njih nema prihoda, već je to samo u cilju poboljšanja kvaliteta lečenja i boravka pacijenata u našoj ustanovi, poručuju iz uprave pulske bolnice.
KBC Zagreb, koji je svojevremeno odobrio praksu naplate gledanja televizije pacijentima, danas je većinu soba za hospitalizovane pacijente opremio televizorima u vlasništvu bolnice. Ne naplaćuju pacijentima njihovu upotrebu.
KBC Sestre milosrdnice je obezbedio i televizore za većinu bolesničkih soba i dnevnih soba klinika i kliničkih instituta. Ako u prostoriji nema televizora, pacijentima je dozvoljeno da ponesu svoj televizor ako okolnosti dozvoljavaju. Na sličan način ovaj problem se rješava u KB Dubrava, KBC Osijek i KB Sv. Duh, koja trenutno ima 55 televizora. Bolesničke sobe su uglavnom delimično opremljene televizorima.
Praksa EU
Udruženja pacijenata podsjećaju da naplata gledanja televizije nije hrvatski izum, već ustaljena praksa u klinikama širom Evropske unije.
– S jedne strane, deluje nehumano, a bolnice se pravdaju potrebom da pokriju troškove održavanja ovih usluga. S druge strane, ova praksa je vidljiva i u drugim univerzitetskim bolnicama u EU, tako da nismo izuzetak. Naime, u Francuskoj i Belgiji standardno naplaćuju televizor tokom hospitalizacije jer se nalazi u sobi, bez obzira da li ga gledate ili ne, a ako ne želite da vam se naplati, morate vratiti daljinski, kaže Jasna Karačić, predsjednica Hrvatske udruge za promicanje prava pacijenata.
Situacija je danas, smatra ona, bolja nego ranije, kada su pacijenti sami zvali firmu, koja sarađuje sa bolnicom, da donese televizor u sobu. »Tada je sigurno bilo više netransparentnosti i monopola. Najvažnije je da svako odeljenje ima televizor u dnevnoj sobi za pacijente“, smatra Karačić.
Za Ivicu Belina, predsjednika Koalicije zdravstvenih udruga (KUZ), naknada od tri eura je visoka u odnosu na činjenicu da mjesečna pretplata HRT-a iznosi 10,62 eura.
- To mi se čini mnogo. Osim toga, mislim da je to uvek bio deo standardne usluge. Da li je gledanje televizije sada postalo superstandard?, pita Belina.
Kurir.rs/Novi list.hr/Prenela S. Č.
NE PROPUSTITE
